Vissen opnieuw hip door Facebook en Instagram

Bijna had de computer het hengelen helemaal kopje-onder geduwd. Geen jongere die er nog voor buiten kwam. Gamen was toch stukken opwindender dan uren naar een dobber staren? Maar vandaag zijn sociale media de beste promotoren voor de sport. Intussen is bijna één op de tien hengelaars jonger dan 14. Enig probleem: wie leert het hen?

In Vlaanderen moest je vroeger dan wel geen leeuw doden om de overgang van jongen naar man te maken, maar minstens toch een ferme snoek of baars bovenhalen. Ooit leerde een zichzelf respecterende (groot)vader zijn (klein)kind de kneepjes van het vissen.

Maar tradities zijn vergankelijk en ook de sportvisserij ging door een diep dal. "Begin deze eeuw was het huilen met de pet op. De jeugd was elke interesse in sportvissen kwijt. Hengelen kon niet op tegen computergames en de opkomende sociale media", zegt Giovanni Vanhooren, verantwoordelijke jeugdwerking bij Sportvisserij Vlaanderen.

"Maar zo veel pijn de computer onze sport heeft gedaan, zo'n goede medestander is hij vandaag geworden. Kinderen en jongeren zien op Facebook en Instagram foto's verschijnen van vissers die pronken met hun mooie vangsten. En zo worden ze vanzelf warm gemaakt om ook te hengelen."

Vorig jaar alleen verkocht de Belgische federatie van hengelsport­bedrijven in Vlaanderen meer dan duizend starterspakketten tegen ­lage prijzen. En 5.714 van de 64.000 visvergunningen werden uitgereikt aan vissers onder de 14.

Niet bang van een worm

"Het grote probleem", zegt Vanhooren, "is dat jongeren vaak niet meer kunnen aankloppen bij hun ouders, want die kennen meestal niks meer van vissen. Daarom worden tegenwoordig

overal hengelinitiaties georganiseerd. En die zijn populair", zeggen Valentijn Despeghel en Kristof Verlinde, die er deze week eentje organiseerden in Ieper. Ze beschikten over 22 plaatsen, maar er kwamen meer dan 80 aanvragen binnen van jongens en meisjes.

Jean-Pierre Dufour (65) mag er twee tieners enkele basisbeginselen van het hengelen uitleggen. "Eerst goed de diepte van het water meten voor je eraan begint. En jongens, niet bang zijn van een wormpje. Anders kun je geen visser worden. En nu naar die dobber kijken en niet naar het schoon vrouwvolk dat passeert." Vic (12) en Jonas (14) luisteren aandachtig, blij met alle kennis die ze verzamelen.

Ze zijn nog geen uur bezig, maar dromen al van een grote vangst. "Ja, we zien op sociale media vaak foto's passeren van grote vissen. En dan hoop je stilletjes dat je op een dag ook met zo'n vangst mag pronken. Maar sowieso is het leuk om even van de natuur en de stilte te kunnen genieten."

Wie denkt dat de sportvisserij in de vorige eeuw is blijven steken, heeft het fout. "We zijn een nieuw tijdperk in­gegaan", zegt Vanhooren. "Vroeger was vissen vooral staren tot de dobber onderging.

Vandaag gaan velen nachtvissen, koppelen ze er de beleving van kam­peren aan vast of trekken ze zelfs van plek naar plek in de stad voor een rondje streetfishing op roofvissen. Vissen 2.0 dus, en dat trekt ook jongeren aan."

Bron: Het Nieuwsblad, Tommy Huyghebaert