10 feiten die jij wil weten over regenwormen!

Bij vochtig weer kruipen regenwormen massaal uit de grond, onder andere om zich te kunnen voortplanten. Bij droogte of extreme koude kruipen ze juist dieper de grond in. Wil je nog meer weten over regenwormen? Lees dan snel verder.

1

Volgens een onderzoek gedaan in Rothamsted Experimental Station, kunnen er zich tussen de 250 000 à 1,75 miljoen aardwormen bevinden per 4000 m². Bij een slechte kwaliteit van de bodem zal het bereik dichter bij 250 000 aardwormen liggen; goede kwaliteit van de bodem, zoals landbouwgrond, zal dichter bij de 1,75 miljoen wormen per 4000 m² liggen. Dit betekent dat op een gemiddelde boerderij met vee, het gewicht van de aardwormen onder het oppervlak waarschijnlijk meer zal wegen dan het vee die erop loopt.

2

Wormen verbruiken ongeveer de helft van hun lichaamsgewicht per dag en één worm kan ongeveer 4,5 kg organisch materiaal per jaar verwerken. Wormen eten elk dood organisch materiaal en dat samen met een verscheidenheid van afval. Kleine stenen met organisch stof kunnen wormen slijpen tot een pasta die de bodem zal verrijken. Wormen versterken ook de zuurstofconcentratie in de bodem door de ondergrondse tunnels die ze creëren. Door het proces waarin ze al deze dingen doen, verwerken en verrijken ze de bodem; wormen zijn dus niet alleen goed voor het vuilnis in de natuur, maar het zijn ook natuurlijke tuinierders!

3

Darwin Charles merkte de geweldige mogelijkheid van regenwormen op om dingen te begraven in de grond. Ze zijn zeer efficiënt bij het begraven en het verwerken van kleine dingen zoals munten en stukken huisvuil. Wormen zullen de kleine dingen grijpen en meenemen naar het oppervlak waar ze het veilig kunnen verwerken.

4

Regenwormen zijn hermafrodieten (d.w.z. een dier met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Als de wormen paren, kunnen beiden wormen kinderen produceren. De wormen paren in een 69 positie, in die positie wordt sperma verwisseld. Later, wordt een cocon uitgescheiden door de clitellum band die zichtbaar is aan de voorkant van de worm. Dit is ongeveer ringvormig. Als de cocon wordt uitgescheiden uit de ring, zet de ene worm zijn eieren af, terwijl de ander zijn/haar sperma in de ring brengt. De ring gaat zichzelf terug dichten wanneer de babyworm er helemaal uit is. Als de babyworm volledig tevoorschijn komt zal hij zich ontwikkelen en een maaltijd worden van heel wat dieren.

5

Regenwormen zijn in staat om de meeste verloren segmenten van hun lichaam te regenereren, hoewel dit enigszins varieert van soort tot soort en de omvang van de schade aan zichzelf. In 1972 werd bewezen dat sommige soorten regenwormen in staat zijn te regenereren van een in twee gedeelde worm. Dit is echter niet gebruikelijk bij de meeste soorten regenwormen, de kant met de kop is de enige die overleeft, ervan uitgaande dat de schade aan die kant beperkt is.

6

Regenwormen zijn niet alleen onvermoeibare werkers, door heel hun leven te kweken en planten te bemesten, maar vormen ook de basis van veel voedselketens. Ze zijn een aas voor vele soorten vogels, slangen, mollen, egels, kevers, slakken, naaktslakken en ze worden ook gegeten door een verscheidenheid aan zoogdieren, zoals vossen, beren, enz. Charles Darwin durfde zelf het volgende zeggen over regenwormen, " Het kan worden betwijfeld of er nog vele andere dieren waren die zo'n belangrijke rol in de geschiedenis van de wereld hebben gespeeld, zoals deze nederige georganiseerde wezens." Hij geloofde dat regenwormen geheel verantwoordelijk waren voor de bovenste laag van de rijke grond op de aarde.

7

Zuid-Afrikaanse regenwormen kunnen zolang worden als 22 voeten achter elkaar, met de gemiddelde lengte van ongeveer 25 cm. De grootste ooit die tot nu toe werd gevonden, was 22 voeten lang in het jaar 1967.

8

Regenwormen moeten ademen door hun huid omdat ze geen longen hebben. Dit is de reden waarom regenwormen tevoorschijn komen na een zware regenval, ook al is het zeer gevaarlijk voor hen. Het hoge watergehalte in de bodem na een zware regenval verhindert gassen te laten mengen met hun huid, dus als ze zich niet naar het oppervlak begeven, zullen ze stikken en sterven.

9

Regenwormen hebben geen ogen, maar ze kunnen licht voelen, vooral aan hun voorkant. Zij gebruiken dit zintuig om licht zoveel mogelijk te vermijden. De meeste soorten regenwormen kunnen direct zonlicht voor een lange periode niet verwerken. Dit is om twee redenen; de eerste reden, het slijm op hun huid mag niet uitdrogen anders sterft de regenworm; ten tweede, de meeste wormen kunnen geen directe blootstelling voor een bepaalde periode (max. een uur) aan UV-stralen verdragen. Als ze te lang worden blootgesteld aan UV-licht, zullen ze verlamd raken en vrij snel sterven.

10

Het fossiele bewijsmateriaal toont aan dat regenwormen schepsels zijn die minstens een half miljard jaar oud zijn, het overleefde de massa-extinctie van de dieren ongeveer 65 miljoen jaar geleden dat het einde van de dinosauriërs betekende. Er zijn regenwormen die 2 mijl (3,22 kilometer) onder het oppervlak van de aarde werden ontdekt. Daarbeneden, kan de temperatuur oplopen tot 160 graden Celsius. Vandaag zijn er ongeveer 6 000 soorten regenwormen bekend, waarvan ongeveer 120 soorten op grote schaal worden verspreid over de hele wereld.